Jest to laser, w którym ośrodek czynny (np. mieszanina dwutlenku węgla, azotu i helu) pobudzany jest za pomocą wyładowania elektrycznego. Akcję laserową otrzymuje się z dwutlenku węgla pobudzanego przez molekuły azotu, które z kolei pobudza się silnym polem elektrycznym, powstającym przy wyładowaniu elektrycznym w przestrzeni miedzy elektrodami.
Pobudzony gaz miesza się z dodatkowym strumieniem azotu o temperaturze pokojowej, prowadząc do ustalenia się wymaganej temperatury i ciśnienia. Gwałtowne rozprężenie azotu z chłodnymi molekułami dwutlenku węgla, prowadzi - wskutek ochłodzenia gazu - do szybszego opróżnienia dolnego poziomu laserowego niż poziomu wyższego. Stwarza to warunki do uzyskania większego stopnia inwersji obsadzeń molekuł dwutlenku węgla. Sprawność lasera wynosi 20÷30%. Długość fali 10,6 µm. W laserze elektrodynamicznym wykorzystywane są również inne ośrodki aktywne, np. krypton, argon, i rtęć. Zaletą laserów elektrodynamicznych jest możliwość prowadzenia cyrkulacji gazu; wadą - konieczność wytwarzania wyładowań elektrycznych w celu pobudzenia molekuł gazu.