Holografia January 05, 2014 Holografia ogólnie jest to dziedzina nauki i techniki, szczegółowo jest to dział optyki zajmujący się technikami uzyskiwania obrazów przestrzennych (tzw. hologramów) metodą rekonstrukcji (odtwarzania przestrzennego) zapisów amplitudo-fazowych. W holografii wykorzystywane są fale elektro-magnetyczne z zakresu widzialnego (tzw. światło), ale też fale akustyczne. Wytworzenie hologramu polega na zapisie (np. na kliszy fotograficznej) obrazu interferencyjnego. Obraz ten uzyskuje się w wyniku nałożenia się fal rozproszonych lub odbitych od przedmiotu, którego obraz należy utrwalić z falą niezaburzoną (tzw. wiązką odniesienia zwykle kulistą lub płaską). Fale muszą spełniać warunki zajścia interferencji. Powstały w ten sposób hologram zawiera informacje o całym przedmiocie. Odczytanie hologramu polega na oświetleniu go falą spójną (tzw. falą reprodukującą odpowiadającą fali odniesienia). Padająca na hologram fala ulega dyfrakcji na jego treści, interferencja fal ugiętych pierwszego rzędu z falą niezaburzoną tworzy w przestrzeni dwa obrazy (urojony i rzeczywisty, tzw. obrazy sprzężone) holografowanego przedmiotu (fale ugięte wyższych rzędów zaburzają obraz, dąży się do ich wyeliminowania). W praktyce holograficznej - ze względu na spójność i na odpowiednią gęstość mocy - najczęściej stosuje się światło lasera, nie mniej jednak istnieją specjalne techniki umożliwiające uzyskiwanie hologramów w świetle białym. Zastosowanie w procesie rejestracji i odczytu laserów o różnych długościach fal prowadzi do uzyskania powiększonego (lub pomniejszonego) obrazu przedmiotu (tzw. mikroskopia holograficzna). Holografia może być wykorzystywana do badania odkształceń termicznych lub mechanicznych przedmiotów (interferometria holograficzna), a także w mikroskopii, elastooptyce oraz jako pamięć w maszynach matematycznych. Pionierem prac w dziedzinie holografii był D. Gabor.
Więcej