Sieci wielodostępne z podziałem czasowym (TDMA)
Technika wielodostępu z podziałem czasowym (TDMA) jest bardzo użyteczna, zwłaszcza w światłowodowych sieciach abonenckich FITL. Sieć dostępowa jest częścią publicznej sieci telekomunikacyjnej położoną pomiędzy lokalną centralą telefoniczną a domami abonentów. Można wyróżnić trzy główne rodzaje architektury takich sieci: gwiazdową komutowaną, podwójną gwiazdową aktywną i pasywną.
W pierwszym rozwiązaniu każdy abonent jest połączony z centralą indywidualnym światłowodem, w którym transmitowane są tylko jego sygnały. W konfiguracji podwójnej gwiazdy aktywnej sygnały do wszystkich abonentów są multipleksowane/demultipleksowane w aktywnym węźle położonym w pobliżu ich siedzib, a następnie transmitowane do (i z) centrali. Każdy abonent jest połączony z węzłem za pomocą światłowodu lub kabla miedzianego. W trzecim rozwiązaniu - pasywnej sieci optycznej - dane transmitowane są do i od abonentów jednym światłowodem, a następnie rozdzielane między nich najczęściej za pomocą rozdzielaczy pasywnych. Ta konfiguracja wymaga koordynacji danych pochodzących od różnych abonentów. Ze względu na dostępność technologii i redukcję kosztów ze wspólnego użytkowania światłowodu przez wielu abonentów, powszechnie jest stosowane obecnie w tym celu zwielokrotnienie czasowe. Można wydzielić dwa rodzaje tego zwielokrotnienia: z przeplotem bitowym i z przeplotem blokowym, przy czym pierwsza metoda jest rzadko stosowana, gdyż wymaga synchronizacji bitowej wszystkich abonentów.
Jednym z pierwszych systemów, w których zastosowano TDMA w sieci abonenckiej była tzw. Pasywna sieć telefoniczna TPON (ang. Telephony Over Passive Optical Distribution Network), która jest przykładem sieci o architekturze "drzewa".
Sieć służy do transmisji cyfrowych sygnałów telefonicznych (64 kbit/s) oraz linii ISDN (144 kbit/s), może jednak rozwinąć się do sieci szerokopasmowej. Sieć transmituje cyfrowe sygnały 20,48 Mbit/s (294 x 64 kbit/s) na jednej długości fali (1,31 um) między lokalną centralą a terminalami abonentów. Dokonuje się to przez pasywną sieć światłowodową zawierającą 8 i 16-krotne rozdzielacze, co umożliwia połączenie maksymalnie 128 użytkowników.
Terminale mają dostęp do swoich szczelin czasowych (umieszczonych w wielokrotnościach 64 kbit/s). W kierunku zwrotnym dane z każdego terminala są transmitowane w ściśle określonym czasie tak, że przebywają one do lokalnej centrali w synchronizmie z danymi od innych terminali. Odpowiedni protokół okresowo wyznacza opóźnienie na danej drodze i uaktualnia programowany element opóźniający w terminalu. Sam sygnał telefoniczny wymaga tylko jednej długości fali, ale aby umożliwić późniejsze wprowadzenie systemu WDM, przed każdym odbiornikiem umieszczany jest filtr optyczny. W ten sposób późniejsze dodanie innych długości fali w sieci nie będzie zakłócać podstawowych usług telefonicznych.
Istnieje wiele komercyjnych sieci abonenckich FITL opartych na podziale czasowym. Parametry niektórych z nich podano w tabeli.
| Parametr | Alcatel | Ericsson | AT & T | NKT | Siemens | |
| Technika transmisji | TDM-TDMA | TCM-TDMA | PDH | TCM-TDMA | TDM-TDMA | PDH |
simplex | duplex | PDH | duplex | duplex | PDH | |
| Długość fali | 1,3 µm |
1,3 µm | 1,3 µm | 1,3 µm | 1,3 µm | |
| Przepływność śieci | 51,84 Mbit/s | 2,048 Mbit/s | 28,8 Mbit/s | 69 Mbit/s | 4/36 Mbit/s | |
| Liczba abonentów w sieci | 16 | 32 | sieć aktywna | 32 | 32 | sieć aktywna |
| Zasięg transmisji | 10 km | sieć aktywna | 10 km | 10 km | sieć aktywna | |
| Liczba sieci współ- pracujących z jedną centralą | 8 | 4 | sieć aktywna | 6 | 1 | sieć aktywna |
| Optyczna moc wyjściowa w centrali | - 7,5 dBm | - 5 dBm | - 14 dBm | - | 0 dBm | - 10 dBm |
| Czułość odbioru abonenta | - 37,5 dBm | - 31 dBm | - 40 dBm | - | - 36 dBm | - 30 dBm |
| Budżet mocy | 30 dB | 26dB | 26 dB | 26,5 dB | 28 dB | 20 dB |